به ناگاه

در هنگامه ظهر

در صور اسرافیل دمیده می‌شود.

سراسیمه میپرسم: چه شده است؟!!

ندایی در گوش جانم فریاد میزند که :

او آمد.

مهدی آمد

.

میشنوم که میگویند:

مردی از دیار آشنا آمده است.

مردی که بر زبانش مهربانی جاری هست.

و نور دیدگانش روشنی بخش روزگار تاریک ماست.

مردی آمده است که برق چشمانش خورشید را شرمنده ساخته است.

مردی آمده است که خورشید و ماه و ستارگان و تمامی کائنات بر مسیر راهش پیشانی بر زمین می گذارند.

و دیگری میگوید :

منتقم و مصلح آمده است.

نوشته شده توسط : مطلع

نظرات دیگران [ نظر]