انالله و انا الیه الراجعون

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه

شاعر بسیجی و دلسوخته اهل بیت

 حاج محمد رضا آقاسی  

به ملکوت اعلی پیوست

از همون اول میدونست :
شیعه یعنی راس خونین در تنور                شیعه یعنی ..............
وقتی جنوب دیدمش
وقتی تو شلچه به سجده می  افتاد 
وقتی با حسرت روی نوشته های رزمنده ها دست میکشید: حاجی الان سه روزه که تشنه ایم آب نداریم ولی به عشق امام حسین میجنگیم
وقتی به دانشگاهمون دعوتش کردیم وقتی میخوند :

بر سر نی زلف رها کرده ای؟ -------برجگر شیعه نمک ریخته ای
می دونست! اره می دونست : عاقبت این عشق هلاکم کند

محمدرضا آقاسى را بارها در تلویزیون دیده ایم. با موهاى مجعد و بلند، انگشتر عقیق در دست، با هیجان و نشاط شعر مى خواند و مدح اهل بیت را مى گفت.او، مثنوى سرا و شاعر اهل بیت و دفاع مقدس بود که به دنبال یک دوره بیمارى و بسترى شدن در بیمارستان بهارلو و سپس در بیمارستان مرکز قلب تهران درگذشت.فروغ خانلو از مرکز قلب تهران به خبرنگار فارس گفت: این شاعر معاصر ساعت ۵ صبح امروز (سه شنبه) به دلیل عارضه قلبى درگذشت. آقاسى علاوه بر آنکه خود از رزمندگان دوران هشت سال دفاع مقدس بود اشعار زیبایى در مدح اهل بیت سرود و خود را شاعر اهل بیت مى دانست.آقاسى چندى پیش با وبلاگى به نام «حاج حمید» مصاحبه کرده بود و به سئوالات مسئول وبلاگ پاسخ داده بود. قسمتى از مصاحبه او را مى خوانید:
• شما در جبهه هاى جنگ هم حضور داشته اید؟
من مدت کوتاهى در جبهه بودم. من با جهاد استان تهران دوره بولدوزر دیدم که مدت کوتاهى در شوش دانیال بودم و سپس از آنجا به جزیره مجنون و سه راه جفیر و شلمچه رفتم. همچنین من چندین سال در اول انقلاب در کمیته انقلاب اسلامى در مبارزه با گروهک منافقین و... فعالیت داشتم. حدود یک سال در راستاى فعالیت هاى نهضتى با نیروهاى ساتجا که توسط شهید محمد منتظرى اداره مى شد در کشور سوریه بودم و در آنجا فعالیت داشتم.
• با توجه به اینکه یک چهره معروف هستید برخورد مردم در کوچه و خیابان و... با شما چطوره؟
عامه مردم محبت. از راننده تاکسى گرفته تا نانوا، بقال، بچه مدرسه اى و کسانى که به نوعى بشناسند محبت مى کنند. بچه هاى هیاتى، بچه   هاى غیرهیاتى، بچه هاى پایین شهر، بالا شهر، دانشجوها و... من از مردم چیزى جز محبت ندیدم. اما مسئولین فرهنگى مملکت متاسفانه حتى کوچکترین محبتى را تا به حال در حق من نداشتند.

حاج محمد رضا آقاسی در 24 فروردین 1338در یک خانواده مذهبی در تهران به دنیا آمد و در سوم خرداد ماه ۸۴  به عرش اعلی پرواز کرد.

هان... پرنده از چه می نالی...؟ چرا فریاد...؟
مرگ پایان کبوتر نیست.. مگر نشنیده ای؟ می دانم تحمل تنهایی سخت است می دانم غم هرگز ندیدنش طاقت فرساست ولی تحمل کن...اگر مقصد پرواز است,قفس ویران بهتر, پرستویی که مقصد را کوچ می داند, از ویرانی لانه اش نمی هراسد

نوشته شده توسط : مطلع

نظرات دیگران [ نظر]